Naast elkaar

Wat leven we in een onrustige tijd: polarisatie, tegenstellingen, uitsluiting, zelfs uitroeiing is dagelijkse kost. Wat bezielt ons?

Veel mensen voelen zich momenteel buitengesloten, over het hoofd gezien, niet gehoord. Het gevoel niet mee te mogen – of kunnen – doen, raakt aan een van de belangrijkste levensbehoeften: erbij willen horen, samen zijn, een plek hebben om te leven. We zijn immers sociale zoogdieren, en instinctmatig wil niemand uit de groep vallen; als je uit het nest valt, ga je dood.

Niet mee mogen of kunnen doen
Niet mee kunnen of mogen doen roept angst op, ook al vertoont het zich vaak als boosheid. Boosheid naar anderen die jou lijken uit te sluiten, of die jouw plek in het nest lijken te bezetten: jouw woning, jouw voedsel, jouw baan. Hierdoor ga je de andere mens als een vijand zien.

Sluit jij buitensluiters buiten?
Het is een rare spanning: we willen er allemaal bij horen, en daardoor gaan we anderen juist buitensluiten. En vervolgens worden de buitensluiters weer buitengesloten. Waar eindigt dit?

Vraag je zelf eens af:

• Wie sluit jij uit?
• Wil jij buitengesloten worden?
• Waar ben je bang voor als je anderen uitsluit?
• Wat heb je te verliezen? Wat is er eng aan samen delen?

Sta naast elkaar
Als we er nou eens van uit gaan dat iedereen ten diepste mens is, voorbij alle (gecreëerde) tegenstellingen, uiterlijkheden, culturen, religies. We zijn allemaal mensen, met dezelfde existentiële behoefte: samen doen en samen zijn, in een samenleving.

Kunnen we elkaar dan gaan zien als medemens? Een mens zoals jij? Kijk naar elkaar om. Wat heb jij nodig, wat heeft de ander nodig? Praat erover, luister ernaar. Laat niemand zich meer buitengesloten voelen. Niet in je portiek, niet in je straat, niet in je dorp of stad, niet in je land. Dat wil niemand. Sta naast elkaar, dat maakt de wereld een stuk gelukkiger.